مبحث دهم نظام مهندسی و مقررات ملی

لوله پروفیل نبرد تایباد

بهمن ۸, ۱۳۹۸
تاریخ به روز رسانی : ۲۰-۰۳-۱۴۰۰

در این قسمت مهمترین بند ها های مبحث دهم نظام مهندسی عمران را برای شما عزیزان قرار دادیم تا از آن استفاده کنید و با همکاران و دوستان خود به اشتراک بگذارید .

لازم است تا همه مهندسان عمران و معماری که مدرک نظام مهندسی خود را گرفته اند ، به مباحث آن نیز تسلط کافی داشته باشند .

مبحث دهم نظام مهندسی و جداول اشتال را با هم داشته باشید تا بهترین مقطع مورد نظر را بدست آورید

1-10 الزامات عمومی مبحث دهم نظام مهندسی

1-1-10 هدف و دامنه کاربرد :

1-1-1-10 هدف این مبحث تعیین حداقل ضوابط و مقرراتی است که در تحلیل ، طراحی و اجرای ساختمان های فولادی جهت تامین ایمنی و بهره برداری مناسب ، مورد استفاده قرار می گیرد .این مبحث شامل الزامات عمومی ( فصل 1-10) الزامات طراحی ( فصل 2-10) الزامات طرح لرزه ای ( فصل 3-10 ) ، الزامات ساخت ، نصب و کنترل ( فصل 4-10) و پیوست های 1 و 2 می باشد .

2-1-1-10 کاربرد این مبحث در محدوده ساختمان های فولادی با کاربری های مندرج در قانون نطام مهندسی و کنترل ساختمان و آیین نامه اجرایی آن می باشد .سازه های خاص از قبیل پل های فولادی و سایر ساختمان های فولادی که برای تحلیل ، طراحی و اجرای آنها مقررات و ضوابط ویژه ای مورد نیاز باشد ، مشمول این مبحث نمی باشد .

3-1-1-10 همراه با این مبحث باید ضوابط کلیه مباحث مقررات ملی ساختمان رعایت شوند .همچنین سیستم های سازه ای ارائه شده در مبحث ششم مقررات ملی ساختمان برای ساختمان های فولادی ، ملاک تحلیل و طراحی سازه های این مبحث قرار می گیریند .

4-1-1-10 در مواردی که ضوابط این مبحث دارای ابهام یا مسکوت می باشد ، استعلام از دفتر مقررات ملی ساختمان ملاک عمل خواهد بود

2-1-10 مبانی طراحی سازه های فولادی

در این مبحث مبنای طراحی سازه ها ، بررسی و کنترل آنها در حالتهای حدی برای حصول ایمنی و قابلیت بهره برداری است .

1-2-1-10 حالت های حدی

حالت های حدی به شرایطی اطلاق می شوند که اگر تمام یا بخشی از سازه به هر یک از ان حالت ها برسند ، قادر به انجام وظایف خود نبوده و از حیز انتفاع خارج می شوند .مطابق این مبحث ، تعیین پیکربندی ، ابعاد و مشخصات اجزای سازه باید به نحوی باشد که مجموعه سازه ، شامل اعضا و اتصالات آن ، تحت شرایط بارگذاری محتمل ، به هیچ یک از حالت های حدی زیر نرسد .

الف ) حالت های حدی مقاومت :

حالت های حدی مقاومت حالت هایی هستند که مجموعه سازه ، شامل اعضا و اتصالات ان ، ضمن حفظ انسجام خود ، تحت اثر ترکیبات مختلف بارگذاری تا رسیدن به ان حالت ها ( نظیر تسلیم گسیختگی ، کمانش و …) از مقاومت کافی و شکل پذیری مورد نیاز برخوردار بوده و پس از رسیدن به هر یک از آنها پایداری خود را از دست می دهتد.

ب ) حالت های حدی بهره برداری :

حالت های حدی بهره برداری حالت هایی هستند که مجموعه سازه ، شامل اعضا و اتصالات آن ، تا رسیدن به آن حالت ها ( نظیر قابلیت نگهداری ، حفظ ظاهر ،دوام ، آسایش و …) وظایف خود را به طور کامل انجام می دهند و پس از رسیدن به هر یک از آنها قادر به انجام وظایف خود نخواهند بود .

2-2-1-10 طراحی براساس حالت های حدی

1-2-2-1-10 در این مبحث روش طراحی مورد استفاده برای تامین الزامات حالت های حدی مقاومت ، روش ضرایب ابر و مقاومت می باشد و از طریق دو سری ضرایب ایمنی ببه رح زیر در تحلیل و طراحی منظور می گردد .

الف – اولین دسته ضرایب ایمنی از طریق تشدید ضرایب بار ها منظور می شود و مقدار آنها به میزان عدم اطمینان در براورد مقدار بارها بستگی دارد .مقدار این دسته از ضرایب ایمنی باید مطابق با ترکیبات بارگذاری ارائه شده در مبحث ششم مقررات ملی ساختمان باشد .

ب- دومین دسته ضرایب ایمنی از طریق ضرایب کاهش مقاومت منظور می شود و مقدار انها با توجه به دقه تئوری مورد استفاده در ضوابط طراحی ، تغییرات احتمالی مشخصات مصالح و ابعاد مقطع تعیین می گردد .مقادیر ضرایب کاهش مقاومت در فصل 2-10 این مبحث ارائه شده است .

2-2-2-1-10 معیار های طراحی برای تامین الزامات حالت های حدی مقاومت باید مطابق با جدول 1-2-1-10 در نظر گرفته شوند .